‘tot de dood ons scheidt’

Toen ik in het ‘westen’ werkte en daar na een half jaar camping, een half jaar passen op een appartement eindelijk een woning had in Amsterdam Z.O. toen voelde dat alsof ik door de week ook een rustpunt had. Net zoals ik dat in het weekend had als ik naar huis kwam. Als je bereid bent om vele kilometers van huis te werken (na zoveel jaren baanloos) geweest te zijn, is het wel eens lekker als je weer inkomsten genereert. Het gezeur en gezeik over het niet binnenbrengen van inkomsten houd dan in elk geval op. Echter je krijgt er net zo hard ‘gezeur en gezeik’ voor terug want wanneer kom je nu eens thuis? Elke ochtend en avond met je thuisfront bellen….de collega’s zeiden me dat ze precies aan mijn stem konden horen met wie ik sprak. Zo vaak belde ik dus en ja ik miste hen verschrikkelijk veel maar al te opzichtig laat je dat natuurlijk niet blijken als ruwe bolster blanke pit.

Op een dinsdagavond in November, we waren vroeg klaar met onze wekelijkse vergadering was ik vroeg thuis. Ik kijk nooit TV, maar ik zette hem aan en keek direct naar een programma wat net begon.Het was zo intrigerend dat ik als vanzelf ademloos zat te kijken. Ik had aan het eind van het programma de tranen in mijn ogen. Ik begreep opeens de betekenis van het briefje van Ellen wat ik die zaterdag daarvoor had zien liggen en ik begreep ook wat er in onze vriendschap en relatie aan de hand was……

Ik ging na het programma naar bed en was niet meer in staat om ergens anders aan te denken. Ik werd uiteindelijk ‘s ochtends wakker in een lichte euforie….ik snapte opeens heel veel van onze relatie en was blij en opgetogen.

Precies een week later op 11 november kwam Ellen voor het eerst naar Amsterdam om met mij te praten en we hebben toen vastgesteld dat we lange tijd niet zo goed hebben gesproken, we hebben ruim drie uur zitten praten en ik had het gevoel dat ik met de kennis van het programma in de hand in staat was om de crisis in de relatie te bezweren. We hebben samen ergens gegeten en Ellen ging daarna op weg naar huis met in het achterhoofd de afspraak dat we een week later de 19e opnieuw zouden praten nu halverwege in Zwolle. De volgende dag was Ellen bij mijn ouders en ook uit dat gesprek bleek mij dat ze had begrepen waarmee we door onze crisis heen zouden komen.

Ik heb Ellen verteld dat het zo moest zijn dat ik dit programma zag, kennelijk was er een kracht die mij gestuurd had om dit te zien. Ik heb vele malen geprobeerd om te achterhalen welk programma het was geweest en deed dat zo vaak dat ik wel eens twijffelde of het allemaal wel werkelijk was gebeurd of dat ik het gedroomd had. Zelf een e-mail met een omschrijving aan de EO bracht mij geen positief antwoord, Ik heb het volledig losgelaten en zie daar……nu kom ik het per ongeluk tegen……zo zie je maar dat leven in overvloed het mooiste is wat je kan gebeuren.

Jan en Gerda zijn voor mij echt toppers die heel veel kennis doorgeven door in dit programma model te hebben gestaan. Uiteindelijk heb ik ook zelf een systeem therapeut gesproken en die gaf me een goede kans als we met zijn tweeen zouden komen. Uiteraard is er veel moed voor nodig om zo’n stap te nemen. Het programma helpt mensen in te zien zo’n zware stap serieus te overwegen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.