Het begin is er…

Je zult maar kinderen hebben die niet Ottonormaal zijn. Ons derde kind gaat op haar tweede verjaardag naar de bureau arts van het consultatiebureau van de Thuiszorg in Groningen en van haar krijg ik de vraag voorgeschoteld, kan ze al woordjes zeggen. Woordjes? Vraag ik verbaasd…ze zegt al hele zinnen. Zoals ‘Dat mag niet van de politie’. Een goede woordenschat en een goede zinsconstructie voor een 2-jarige, heel knap. Voor ons echter niet vreemd want ook onze eerste was een dochter en die sprak op haar 2,5 jaar allerlei volwassenen aan die het er erg moeilijk mee konden hebben als ze alle vragen die ze op zich afgevuurd kregen moesten beantwoorden. Zoals die ene vrachtwagenchauffeur die heipalen kwam brengen: Wat kom je doen? , Wat heb je op de auto? Voor wie is dat? Waar ga je heen en dat allemaal in een bombardement achterelkaar, alsof onze dochter ze van jaren daarvoor had opgespaard en de vragen ineens allemaal loskwamen. Deze chauffeur kon het duidelkijk niet volgen en begon de antwoorden te stotteren. En ja moet je nu tegen een kind als een kind praten of praat je met haar alsof het een volwassene is. Nou daar heeft onze dochter geen moeite mee om dat duidelijk te maken, ze kijkt je aan als je haar als kind behandeld alsof ze wil zeggen, je hoeft niet zo seniel te doen ik ben geen kind meer.

Ze combineren en associeren zo snel dingen dat er geen communicatie tegen opgewassen is. Het lijkt zo de hersenstam in te gaan zonder ooit oren, ogen en neus gezien te hebben. Ze zien alles en reageren daar dan weer op.

Nu wij erachter komen dat het nog wel heel lang duurt voor ze naar school gaat is het tijd om ons te realiseren dat je met een speciaal kind te maken hebt. En na onderzoek blijkt er eigenlijk niets te zijn wat op haar niveau aansluit. Nu ja dat is er eigenlijk wel want dat is de reguliere school.

We hebben nu wat externe opinies verzameld, van onder andere een remedial teacher die zag hoe sociaal Julia was tegen een tweeling van vier jaar oud, die haar boekje wilden afpakken , maar waarbij zij enorm van zich afbeet en zei NEE, wacht hier en ze liep weg om voor die twee ook een boekje te gaan halen die ze keurig aan de twee gaf zodat er voor haar exclusief kon worden gelezen.

Dewijkverpleegkundige en de arts van het consultatie-bureau allen zijn geraadpleegd. We zijn bij onze huisarts geweest en gaan binnenkort naar de logopediste om eens vast te stellen op welke leeftijd onze Julia zit in verbale zin.

Verder wordt ze getest bij de vakgroep Orthopedagogiek van het PPSW.

Graag zouden we voor haar een experiment willen starten waarbij het onderwijs betrokken zou zijn, zodat ze daar in mee zou kunnen komen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.