Sterrebos geeft geheimen prijs

Al weken loop ik een of nu zelfs twee keer per week door het Sterrebos. Vroeger was dit bos veel groter, dus moet ik helaas zeggen wat er nog van over is in Groningen. Het kan gezien worden als een pareltje maar is dat ook zo?

Vanuit mijn kant (De Wijert Noord en Helpman West) gezien heeft het Sterrebos een nieuw achterwandbehangetje gekregen.

Het nieuwe gebouw van de belastingdienst en de IB Groep tegenwoordig DUO vormt een sinistere achtergrond van het bos. Het bos en het gebouw vormen samen een sinister duo.

Sinister omdat het direct het gevoel oproept dat het respect voor het bos is verdwenen en dat sommige mensen het niet zo nauw nemen. Het ‘gevoel’ dat ze meteen over een grens heen gaan en met hun beperkte normen en waardenset een enorme bijdrage leveren aan de verloedering van dit bos, maar ook van de samenleving als geheel.

Ik zag op een zaterdag een ‘electricien’ van het nieuwe gebouw (hij was gekleed in kleding van de firma Loddema Electrotechniek) die in het weekend door moet werken. Deze persoon moest nodig en dan doe je je behoefte in het bos in plaats van op het toilet.  Kan dit anno 2010 waar zijn? Voor een firma die werkt aan een overheidsgebouw is dat wel te triest voor woorden natuurlijk. Er is door dit soort mensen een geheel nieuw pad aangelegd doordat ze er zoveel naar toe gaan en de begroeiing daar vertrappen ten faveure van hun behoefte.

Het feit al dat er in deze tijd van economische crisis nog aan een overheidsgebouw gewerkt moet worden in het weekend stuit mij al tegen de borst, maar dat zo’n leverancier kennelijk personeel in dienst heeft die een vergelijking met beesten niet kan doorstaan maakt het wel te bont. Wat doen we daar nu aan? Locale politiek op stelten zetten?

Er valt me op zo’n kleine hardloopcircuit wel meer op. Een ander fenomeen van verloedering is het urenverspillen door mensen van de Milieudienst: keer op keer zie ik in de ochtend dat autootje 787 en inmiddels ook autootje  888 (de bijrijder van 787 heeft kennelijk promotie gemaakt en mag nu zelf  in een autootje rijden). Sinds enkele weken zie ik er nu twee auto’s staan.

Gemiddeld denk ik dat deze mensen om 0800 uur zouden moeten beginnen, want ik zie ze meestal al om 1600 naar huis gaan en vermoedelijk werkt men bij de Milieudienst 8 uur.  Regelmatig loop ik dus in het Sterrebos hard en ik zie dan om kwart voor negen -negen uur twee autootjes naast elkaar staan om hun werk van die dag nog maar eens door te spreken. Ik denk dus ik besta, maar denk maar zo, z ze verliezen dus kostbare tijd met hun parkeeractie voor de muziektempel. Of zouden ze een inspectie van de binnenkant van hun oogleden houden zoals wij tijdens onze dienstplicht wel pleegden te doen als we de tijd moesten doden. Verloedering ligt op de loer…

In mijn ogen moeten deze mensen plaatsmaken voor mensen die wel een arbeidsmoraal hebben en nu helaas werkloos thuis zitten. Voor hen twee anderen denk ik dan maar kort door de bocht.

Tja ik ben en blijf natuurlijk iemand die hardloopt en dan wil je wel eens te snel een interpretatie op dit soort zaken loslaten. Managers van de Milieudienst motiveer je mensen kun je ook denken.

Dat je wellicht iets te snel met je conclusies kunt zijn dat realiseer je je als je twee 4×4 wagens ziet met tjechische kentekens met paardentrailers erachter. Wat moeten die in DWN? Zitten er zadels in of soms grasmaaiers voor de thuismarkt? Of hebben die dan al hun slag geslagen op de paardenmarkt? Waar is die paardemarkt dan vandaag? Of hebben ze iets te verbergen in die grote dubbele paardetrailer? Afijn mensen met xenofobe trekjes zouden met hun gedachten op de loop kunnen gaan. Nieuwsgierig word je er wel van als je dit tafereel ziet. Wellicht iets om te delen met de politie? De bewakingscamera’s van het Tinq station moeten deze auto’s wel hebben geregistreerd. Social media als doorgeefluik, een blog als getuigenverslag.

Geheimen die prijs worden gegeven en informatie waar ik niet achterkom…..het Sterrebos blijft me boeien.

Eerbetoon

Vandaag wordt een eerwaardig politicus begraven, iemand waar ik regelmatig op stemde omdat ik in zijn persoon iets terugvond wat mij nog deed geloven in de politiek.

Ik wil hem de laatste eer tonen door een anekdote op te tekenen: Ik vind zelf dat ik een groot kenner ben van Amsterdam en heb er in mijn hele leven dan ook veel tijd doorgebracht. Ik zeg daarom altijd dat ik alle hoeken van Amsterdam ken. Een van de mooiste activiteiten die ik dan doe is het lopen over de grachten. Heerlijk als je precies weet hoe het labirint van de grachten in elkaar zit en dat je daar niet in kunt verdwalen.

Ik was vroeg op een zaterdagochtend met 3 collega’s van onze vestiging in Bangalore India op weg naar Amsterdam gegaan om ze de stad te laten zien. En wat doe je dan, je neemt ze mee om over de grachten te lopen. Het is nog net een beetje te koel om op het terras te gaan zitten en daarom is een wandeling door de nog wat frisse lucht verwarmde lentezon een goed alternatief. Op een gegeven moment lopen we over de Herengracht en ik kijk recht in het gezicht van Hans van Mierlo die op dat moment Minister van Buitenlandse Zaken is. En we groeten elkaar met ‘goedemorgen’. Hij zit op een keukenstoel in het zonnetje te lezen in de Volkskrant en de Indiers vragen mij: Ken jij die man? Waarop ik droog antwoord: He is our Minister of Foreign Affairs……dat die jongens terugrenden en nog eens gingen kijken hoe dat nu toch mogelijk was dat een MvBZ zo maar op straat voor zijn huis een krantje zat te lezen.